Cambodja

23 juli 2018 - Vung Tau, Vietnam

Daar zijn we weer eens…dit keer wel erg lang geleden…oeps haha

Cambodja…de reis er naartoe was wat minder. We vertrokken vanuit Bangkok met de bus naar Siem Reap in Cambodja. Dit eerste stuk verliep prima, visum werd netjes geregeld en het enige wat wij zelf moesten doen bij de grens was onze uit-stempel halen van Thailand. En lopend de grens over…gezellig tussen de scooters, auto’s, bussen en vrachtwagens haha. Vervolgens de bus weer in en verder naar Siem Reap. Daar kwamen we rond 5/6 uur in de middag aan. We moesten uiteindelijk naar het zuiden van Cambodja, het plaatsje Kampot, waar we vrijwilligerswerk gingen doen. We besloten die avond gelijk door te reizen met de (nacht)bus naar kampot, via Phnom Penh. Het eerste stuk hadden we een nachtbus en was prima te doen. Rond 7 uur kwamen we aan in Phnom Penh en moesten we overstappen op een andere bus naar Kampot. Hier ging t mis…ruim 2 uur hebben we hier moeten wachten op de volgende bus. Uiteindelijk we rond kwart over 9 in de bus en hebben we vervolgens nog bijna een uur rondjes gereden door Phnom Penh voordat we eindelijk vertrokken richting Kampot. Dit busje bleek niet helemaal in orde te zijn…onderweg zijn we meerdere keren gestopt om de banden op te pompen…vast te draaien en weet ik wat hij nog meer probeerde. Ook stoppen om een pakketje op te halen of af te leveren is de normaalste zaak van de wereld. Op ongeveer een uur van Kampot moesten we nogmaals overstappen in een ander busje, en zouden we zelfs opnieuw moesten betalen…na een discussie heeft hij de vriendelijke mevrouw maar zelf betaald daar wij betaald hadden tot Kampot…en niet tot “geen idee waar we waren”… Dus het laatste uurtje gezellig met 16 mensen in een busje wat bij ons voor 10 personen zou zijn…als je het nog niet warm had dan kreeg je het wel! Aangekomen in Kampot werden we letterlijk besprongen door tuktuk-mensen en scootertaxi’s…ik heb serieus nog nooit iemand zo blij gezien om ons te zien! Uiteindelijk in de tuk tuk gestapt…meneer wist wel waar het was…NOT. Na 5 minuten rijden stopte hij en vroeg nogmaals hoe het hostel heette waar we moesten zijn. *Krabbelt aan hoofd* Nope nog steeds geen idee…Na wat zinnen in het Khmer tegen ons (toch aardig dat hij ons zo hoog inschatte dat we die taal zouden spreken), ging hij het toch maar aan de meneer op het terras vragen. Verrassing!! Die wist het ook niet! Na zo lang onderweg te zijn heb je toch wel wat minder geduld…maar na ongeveer 10 minuten wist hij eindelijk waar hij moest zijn. FIJN! Aangekomen bij ons verblijf voor de komende tijd: Hightide. Het laatste stukje moesten we lopen…en heerlijke modderige zandweg met aardig wat plassen…even dachten we dat het hier nooit kon zijn. Maar gelukkig was het hostel aan het eind van deze weg, een supermooie plek aan de rivier…geen straf om hier te verblijven.

De eigenaar van dit hostel is een vriend van Bib en Joe, de mensen van het project waar we gaan werken. Omdat het project nog in een beginfase zit kunnen ze geen gratis accommodatie en/of eten bieden, maar kan je in dit hostel verblijven met een korting. Het plan is om hier een extra slaapzaal te bouwen zodat de vrijwilligers hier gratis kunnen overnachten, maar dat is alleen nog maar een toekomstplan. De eerste avond kwamen Bib en Joe naar het hostel om kennis te maken en wat meer te vertellen over het project: Educational Conservational Housing Oppertunities, afgekort als ECHO.

In Cambodja hebben ze niet echt, eigenlijk gewoon geen, een oplossing voor het afval. Overal waar je komt zie je afval in de bosjes liggen, of in de rivier. Sommige mensen verbranden het zelf naast hun huis. Bib en Joe hebben een project opgezet om in ieder geval glas en plastic te gaan recyclen. Van het glas maken ze bijvoorbeeld bouwstenen en aanrechtbladen. De plasticflessen willen ze gaan smelten en bijvoorbeeld grote plastic zeilen van maken. Dit laatste is voor in een verder stadium, al verzamelen ze al wel de plastic flessen. Van de glazen flesjes worden de etiketten verwijderd en worden de flessen klein gemaakt in een betonmolen. Daarna zeven ze dit en in drieën; grote stukken glas, kleine stukjes glas en het hele fijne glas, net als fijn zand. Dit laatste gebruiken ze in de bouwstenen, de grotere stukjes in aanrechtbladen. De eerste anderhalve week hebben wij vooral veel etiketten verwijderd, een achterwand geplaatst van aluminium om de regen buiten te houden en een berg aarde verplaatst. Op vrijdag hebben we de eerste opdracht voor een aanrechtblad gemaakt. Dit was er één voor de bar bij Hightide. Cement mixen met een bepaalde hoeveelheid glas, in een mal storten, luchtbelletjes eruit slaan en 12 dagen wachten… Het glas zakt dan naar beneden en krijg je een mooi effect van…zie de foto! Helaas hebben wij het resultaat niet meer in het echt gezien maar op de foto lijkt hij prima gelukt. De tweede week hebben we een begin gemaakt aan de muur waar ze de voorraad gaan bewaren, drie vakken voor zand, klei en glas. Uiteraard hebben we de muur gemaakt met de eigen bouwstenen. Een prima constructie, in de gaten van de stenen komt staaldraad en bamboe, stenen stapelen, cement in de gaten en verder stapelen. Omdat ze nog niet genoeg stenen hadden hebben we de muur niet af kunnen maken, maar er is een mooi begin. Helaas werkte het weer de tweede week niet echt mee en hebben we ook een stuk minder kunnen werken dan de eerste week.

Joe en Bib hadden ons de vraag gesteld wat we graag nog wilde leren of doen voordat we weggingen. Op zich was dat wel duidelijk…bouwstenen maken! De laatste dag hebben we dit dus ook gedaan…ook geen hogere wiskunde…maar wel heel erg tijdrovend. Het “recept” mixen ze in een betonmixer, wanneer het goed is scheppen ze het in een zelfgemaakte bak zodat ze de juiste hoeveelheid hebben voor 1 steen. Vervolgens gaat dit in de “brickmaker”: hendel naar voren, deksel open, spul erin, randen afvegen, deksel dicht, hendel omhoog, hendel naar achteren, weer omhoog, weer naar voren, verder naar beneden en dan komt de steen naar boven. Vervolgens moet de steen voorzichtig op een plaatje gelegd worden, als dit misgaat heb je niks aan de steen en moet je weer overnieuw beginnen. Je denkt vast waarom zet ze al die handelingen zo neer…dit is alles wat je moet doen…handmatig…voor 1 steen. Ik wilde jullie even een beeld geven hoe lang je dan bezig bent voor 438 stenen, het aantal wat ze nog nodig hebben voor alleen het muurtje voor de voorraad… Misschien hebben jullie op facebook de Go Fund Me pagina voorbij zien komen. Met het bedrag wat ze hiermee ophalen kopen ze een andere brickmaker die de productie van de bouwstenen stukken versneld. Met de huidige zitten ze op zo’n 40 stenen per dag, met de nieuwe zou dit rond de 200 per dag zijn. Per aantal stenen doneren ze 1 steen aan de community, uiteindelijk willen ze van die gedoneerde stenen een school gaan bouwen. Iets wat voor nu nog erg ver weg is, maar wanneer ze de productie kunnen versnellen kan dit plan ook sneller gerealiseerd worden. Naast dit allemaal hebben ze ook een boekje gemaakt voor scholen over wat je beter wel en beter niet kan doen met afval. Uiteindelijk willen ze scholen ook gaan uitnodigen op de werkplaats en demonstraties/rondleidingen gaan geven. Voor ze dat kunnen doen moeten ze de werkplaats eerst helemaal klaar en op orde hebben, waar ze op dit moment hard mee bezig zijn. Ik vond het supertof dat we hier aan mee hebben kunnen werken, misschien juist omdat ze nog in de beginfase zitten. We zijn reuze benieuwd hoe het er over een jaar uitziet en waar ze dan staan. Bib en Joe zijn beide toffe gasten, af en toe wat lui, maar altijd gezellig en open voor ideeën. Ze stoppen veel tijd en energie in het project en geloven echt dat het gaat werken, ook al gaat het op dit moment erg langzaam en helpt het weer hier niet altijd mee. Wij hopen van harte dat ze al hun doelen gaan halen en dat ze uiteindelijk echt die school kunnen gaan bouwen. Mocht je nog willen doneren… http://www.gofundme.com/cleaning-up-cambodia

Dat was het project…best een lang verhaal he…sorry! Op dezelfde dag dat wij hier begonnen, begonnen er nog 3 andere. Leonie en Jonah, een stelletje uit Oostenrijk. En Marlene ook uit Oostenrijk, zij hadden elkaar leren kennen in de bus naar Kampot. Eigenlijk hebben we de eerste anderhalve week alles samen gedaan. In de ochtend werken, en na het werk van alles gedaan. Hebben een peperplantage bezocht wat erg leuk was om te zien en lekkere pepers geproefd hebben. Alles gaat hier nog met de hand, het besproeien, het plukken, het sorteren…echt alles. De weg er naartoe was supermooi, op de scooter over een hobbelige zandweg…door de bergen en langs een meer…supermooi!

We zijn naar Kep geweest, een plaatsje naar Kampot. Dit is een plaatsje dat bekend is voor het krab eten. Je vind er een krapmarkt waar je zelf je krab of andere vis kunt kiezen die ze vervolgens bereiden op de bbq. Naast de markt hebben ze ook een aantal restaurantjes waar je o.a. krab kunt eten en niet zelf hoeft te kraken zeg maar. Ik heb gepast maar André heeft het wel gegeten, “het ging”. 😊

Hebben uiteraard in Kampot zelf wat tijd doorgebracht op de nightmarket, in de gezellige restaurantjes/cafetjes en in een kleine bibliotheek tijdens een regenbui haha. Kampot zelf is maar een klein plaatsje waar je niet veel bezienswaardigheden vind, maar als je gewoon stukjes gaat rijden vind je vanzelf leuke plekjes.

We zijn nog een middag naar Arcadia geweest, een klein “waterparkje” langs de rivier. Een russian swing, een plopper (zo’n kussen weet je wel…de een ligt aan de ene kant…de andere springt aan de andere kant en PLOP…daar vlieg je) Ik kan je vertellen dat als je te ver aan de rand gaat liggen er niet echt een “plop daar vlieg je” komt…ik gleed er gewoon vanaf…spannendste wat ik ooit heb meegemaakt!! Er was nog een glijbaan en een kabelbaan…wat kussens in het water en dat was het. Het was niet heel veel maar hebben wel veel lol gehad 😊

Ook zijn we nog naar Bokor National Park geweest, waar wij een heel ander beeld van hadden na de vorige nationale parken die we bezocht hadden. Dit was gewoon een verharde weg een berg op waar je onderweg wat dingen zag. Een Buddha, een verlaten kerk en een gebouw wat vroeger een casino was en nu omgebouwd is naar een luxe hotel. Je had vast ergens een stuk kunnen hiken door de bossen, maar het weer was deze middag zo slecht dat we dat niet hebben kunnen doen. Het uitzicht was op sommige plekken wel supermooi.

Op een mooie dag zijn we na het werk naar een waterval gereden en hebben we lekker een relaxte middag gehad in ijskoud water. Een erg mooi plekje waar we niet eens zo lang voor hoefde te rijden en lopen.

Jonah deed aan kitesurfen, die hebben we nog een middag aangemoedigd op een heel mooi stukje strand. Erg afgelegen waar geen restaurantje te vinden was en je een heel stuk over een hobbelige zandweg moest rijden. Gelukkig was de weg droog toen wij meegingen en hebben we het heen en terug gelukkig gered.

Aan het eind van de eerste week kwam Mary nog bij de groep, uit Duistland. Marlene ging ons helaas verlaten dat weekend en daar kregen we Maria uit Colombia voor terug. Leonie en Jonah hebben tussendoor nog een paar dagen vakantie gevierd en sloten later ook weer aan. Een hele leuke groep waar we een leuke tijd in Kampot hebben gehad. Volgende stop was Koh Rong Island.

Een klein eilandje waar Bib en Joe gewerkt hebben voor ze het project in Kampot begonnen. De eerste 2 nachten verbleven we op Coconut Beach, in een tent op het strand. Dit stukje strand was 3 standen verder dan Main Beach, waar we aankwamen met de ferry. Vanaf daar moesten we met een boottaxi naar het stukje strand waar wij verbleven. Eigenlijk valt er heel weinig te beleven op dit eiland maar het is er wel echt super mooi…en een goede plek om even te relaxen. Wat was kamperen een leuk idee en wat was het uitzicht vanuit de tent super. Wat was het heerlijk heet ’s ochtends om 7 uur en wat was het heerlijk om de tweede nacht heel de nacht wakker te liggen en naar het onweer en de regen te luisteren, wachtend tot we op zouden stijgen door de wind…echt genoten in de tent… Ja…haha…dus…was weer een top idee! Het was wel een leuk hotel met een erg leuke eigenaar. De eerste avond was het gelukkig droog en konden ze een kampvuur maken op het strand. Rond een uur of 8 was het tijd om te gaan zwemmen met de plaktons. Allemaal lichtjes als je beweegt in het water….zo cool om te zien! Helaas zie je ze niet als je foto’t maakt…dus bewijs hebben we niet… De tweede avond was het helaas niet zo goed weer, maar toen besloot de eigenaar een spel te organiseren. “With all the guests” zoals hij zei…uiteindelijk waren er 7 die meededen…maar maakte het niet minder gezellig. Het spel wat we gingen doen noemde hij “Spoons”, bij ons bekend als ezelen. De winnaar kreeg 2 biertjes…wat vond hij het erg dat hij niet had gewonnen en ook echt 2 biertjes weg moest geven haha (en nee…niet aan ons…) Je snapt het al…hij wilde een revenge…heeft toen wel gewonnen en was gelukkig weer helemaal blij haha. De volgende dag gingen we terug naar Main Beach voor een nachtje zodat we de dag erna de vroege ferry terug naar Sihanoukville konden nemen. Het weer was zoals al gezegd niet zo heel best de laatste 2 dagen. Bij slecht weer besluit de politie of de ferry’s tussen Koh Rong en Sihanoukville mogen varen, je voelt ‘m al aankomen…de politie hield de ferry’s tegen. Gelukkig mocht het een uurtje later wel, uiteindelijk een uur en een kwartier later vertrokken we naar Sihanoukville.

Vanaf hier namen we de bus naar Phnom Penh, om 1 uur zouden we worden opgehaald om vervolgens om half 2 met een andere bus naar Phnom Penh te rijden. Om kwart over 2 werden we uiteindelijk pas opgehaald, en zaten we dus gewoon in de volgende bus van half 3. Kan gewoon… We waren niet de enige die eigenlijk al om half 2 zouden gaan rijden, dat betekende een volle bus…te vol zelfs. Uiteindelijk hadden we 1 plek te kort, dat werd opgelost door een krukje erbij te zetten in de bus. Omdat een prinses weigerde om hier te gaan zitten omdat ze gewoon betaald had voor een stoel, en ons verteld was dat we naar een busstation zouden rijden voor een grotere bus, ging André maar op dat stoeltje zitten zodat we eindelijk konden gaan rijden. De grap was alleen dat we helemaal niet naar een busstation gingen voor een grotere bus…maar dat dit al de bus was naar Phnom Penh. Wat dus betekende dat André 5 uur lang op dat krukje heeft moeten zitten naast een heel hard snurkende man. (ik had ‘m zachtjes een knal verkocht als ik op dat krukje had gezeten…zo hard snurkte hij…) Maar goed…aangekomen in Phnom Penh moesten we nog op zoek naar een hostel…door de vertraging waren we er een stuk later dan gepland en hadden geen idee waar we heen konden. Een tuktuk genomen en die bracht ons naar een prima goedkoop guest house, lekker slapen!

Met de tuk tuk meneer afgesproken dat hij ons de volgende dag weer op kwam halen voor het Tuol Sleng museum en de killingfields. Deze twee horen een soort van bij elkaar, gaan beide over de oorlog in Cambodja en is een must om te doen in Phnom Penh. Het museum is een oude school dat in de tijd van de oorlog, de tijd van de Rode Khmer, is omgebouwd tot gevangenis S-21. Hier werden duizenden onschuldige gevangenen gemarteld, ondervraagd en vermoord. Het museum bestaat uit  4 soort flatgebouwen waar allemaal kleine cellen in waren gemaakt, in sommige hangen zelfs foto’s aan de muur hoe die gevangenen zijn omgebracht. Je snapt dan ook de link naar de killingfields wel, ook hier werden mensen vermoord en begraven in massagraven. De verhalen van de audiotour in zowel het museum als de killingfields zijn erg indrukwekkend en onbegrijpelijk. De killingfields raakte mij persoonlijk het meest door de verhalen op de audiotour, verhalen die bij bepaalde plekken hoorde op het terrein. Ik zal verder niet in details treden, maar ik zal die verhalen niet zo snel vergeten. Onbegrijpelijk hoe 1 meneer zoiets kan beginnen in een land, en hoeveel onschuldige mensen moesten overlijden voor niks voordat deze man gestopt kon worden. Mocht je ooit naar Cambodja gaan, sla dit dan zeker niet over.

Na deze vrij heftige ochtend heeft de tuktuk ons afgezet in een winkelcentrum. Daar vandaan zouden we via via weer teruglopen naar het guest house. Omdat we het guest house zelf niet geboekt hadden en de tuk tuk ons daar had afgezet, hadden we geen idee hoe ons guest house heette. Wat het toch best lastig maakt om het terug te vinden…

De volgende dag gingen we verder met de bus naar Siem Reap, onze laatste stop in Cambodja. De bus ging pas om half 7 dus we hebben de dag nog lekker rustig doorgebracht in Phnom Penh, een stuk gelopen, een stuk met de tuk tuk en een markt bezocht. Zowaar op tijd gingen we met de nachtbus richting Siem Reap, waar we rond een uur of 1 aankwamen.

De laatste paar nachten bleven we hier, eindelijk was het tijd voor de Angkor Tempels! Wat een groot gebied en wat kan je er veel zien. Het ligt niet echt in het centrum dus je moet er heen met een scooter, busje of tuk tuk. Qua prijs was voor ons de tuk tuk het best, en uiteindelijk was dat ook echt ideaal. De tuk tuk was van het hotel dus werden opgehaald en afgezet bij het hotel, we konden gaan wanneer we wilde en hoefde op niemand te wachten, ideaal! Je hebt veel keuze wat betreft tours en tempels die je kunt boeken. De eerste dag kozen wij voor de Big Tour, 5 tempels. Pre Rup, Mebon, Ta Som, Neak Pean en Preah Khan. Stuk voor stuk prachtig, vraag me niet om er iets over te vertellen, ik heb zoveel gelezen die dag dat ik niet meer weet wat waarbij hoort… Lang leve het internet als je meer over deze tempels wilt weten 😊

Dag 2 van de Angkor tempels was de small tour, die achteraf lang niet zo smal was… De dag begon vroeg, heel vroeg…kwart over 4 vroeg…om 5 uur weg vroeg…zonsopgang vroeg… Angkor Wat! De meest bekende Angkor tempel, waar je een megamooi uitzicht heb tijdens de zonsopgang. Half 6 stonden we voor de tempel, we waren duidelijk niet de enige, het was megadruk. Bussen met toeristen…maar we hadden echt de beste plek! Niemand die voor ons kon gaan staan, geen bomen in de weg, superzicht op de tempel…perfect lijkt het toch??? Toch was er 1 ding wat er ontbrak aan deze zonsopgang…de zon…klein detail… Helaas dus geen mooi uitzicht op de tempel met een mooie zon erbij…google gerust hoe dit eruit had gezien…zo mooi! Dan de tempel maar in en op naar een 2e dag trappen lopen… Vandaag stonden we 4 op het programma: Angkor Wat, Angkor Thom, Ta Promh en Baphoun. Uiteindelijk hebben we er nog 3 cadeau gekregen…the Elephant Terrace, the Terrace of the Leper King en die andere… 😊 Wat een slopende twee dagen, maar wat zijn deze tempels mooi en wat is het bezoeken van deze tempels een goede workout. Spierpijn gegarandeerd!

De laatste dag hebben we nog een stuk gefietst door het centrum en was het tijd om in te pakken. De volgende ochtend gingen we met de bus van Siem Reap naar Ho Chi Minh, Vietnam! Na een slechte nacht voor André wat betreft z’n wc bezoekjes besloot hij een half uur voor de bus vertrok het nog wat erger te maken door nu ook boven de pot te hangen… Moeten we wel gaan of niet?!? Uiteindelijk zijn we toch op de bus gestapt, een directe bus werd ons verteld toen we boekte, wat zou betekenen dat deze direct gaat, toch? Grapje! Direct betekent dat je onderweg een aantal keer stopt, vervolgens een uur stilstaat in Phnom Penh, het totaal niet duidelijk is welke bus er verder gaat naar Ho Chi Minh en vervolgens nog een aantal keer stopt onderweg. Uiteraard weer een grensovergang, welke wat rommeliger ging dan van Thailand naar Cambodja. Maar alles werd weer geregeld voor ons en wij moesten als enige weer een uitreisstempel halen. Uiteindelijk kwamen we rond 10 uur aan in Ho Chi Minh. Direct zouden we er ongeveer 9 uur over moeten doen, maar 14,5 uur kan natuurlijk ook… In het hostel aangekomen kregen we het vriendelijke bericht dat het hostel overboekt was en ze geen plek voor ons hadden die nacht. Dat kon er ook nog wel bij… Gelukkig vonden we snel een alternatief en deed meneer er alles aan om zijn excuses te maken. Hij wilde ons zelfs 1 voor 1 naar het andere hostel brengen achter op z’n scooter. Uiteindelijk gaf hij ons 30.000 dong (ongeveer €1,-) omdat wij vriendelijk bedankte voor zijn taxiservice. Meneer blij dat hij iets heeft kunnen doen, en wij op zoek naar het volgende hostel. Gevonden in een steegje, smal en hoog hostel…ongeveer 6 verdiepingen…gelukkig moesten wij maar naar de 5e… 😉

Gesloopt van de reis en André nog niet helemaal beter, hebben we de volgende dag lekker lang op bed gelegen. Daarna een stukje lopen dachten we, uiteindelijk werd dat een flink stuk. Niks bekeken verder, want de 29e komt Oscar ons opzoeken en dan gaan we pas alles bekijken hier in Ho Chi Minh. Voor nu hebben we dus een week te vullen op plekken wat buiten de route met Oscar valt… Uiteindelijk besloten om naar het eiland Con Dao te gaan. Een eiland waar je goed kunt snorkelen en duiken, en waar je de zeeschildpadden ’s nachts kunt zien broeden op het strand. Hoe cool is dat?! Vanavond zouden we om half 11 ongeveer met de bus naar Soc Trang rijden en dan om 7 uur morgenochtend de ferry nemen naar Con Dao Island. Vrijdag gingen we dan weer terug naar Ho Chi Minh. Het leek zo’n goed plan en het leek zo’n tof eiland…leek ja…om 5 uur hoorde we dat de golven te hoog waren voor de ferry om te varen. De ferry’s voor morgen waren dus geschrapt. Change of plans dus, helaas! Bestemming is nu Vung Tao geworden, een klein kustplaatsje op 2,5 uur rijden van Ho Chi Minh. Morgen maar eens kijken wat dit stadje te bieden heeft…

Wordt vervolgd!

Liefs André en Karin

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

11 Reacties

  1. Sylvia Poleij-Poots:
    23 juli 2018
    Wat een super gave foto's weer en wat een verhaal. Jullie maken echt een hoop mee.wel gaaf om te lezen hoor. Heel veel plezier verder nog en ik kijk al weer uit naar jullie volgende blog🤗
  2. Ineke:
    23 juli 2018
    Wat een verhaal, zo leuk om te lezen. Met weer prachtige foto's.
    En wat leuk dat Oscar jullie kant opkomt.
    Heel veel plezier met elkaar en tot jullie volgende blog!
  3. Sandra:
    23 juli 2018
    Zo dat leek wel een boek 🤣😂
    Ziet er weer heerlijk uit en je heb je best weer gedaan op je verhaal. Super leuk!!
    Veel plezier met mijn kleine broertje 😉
    Spreek je snel weer 😘
  4. Bjorn van den Broek:
    24 juli 2018
    Wat een geweldig reisverhaal weer! Veel mooie dingen gezien en beleefd weer 👍🏼

    Groeten, Bjorn
  5. Barend van de Rieth:
    24 juli 2018
    Zo was weer een mooi verhaal ik dacht dat ik een boek had gepakt zo lang al het was. maar mooie foto´s en een goed verhaal nu verder met genieten en ik wacht op het volgende verhaal .
  6. Mariska:
    24 juli 2018
    Wauw!! Wat zien en beleven jullie toch veel. Geweldig om te lezen. En super dat Oscar komt. X
  7. Tamas & Illona:
    24 juli 2018
    Jeetje wat een verhaal weer. Super gaaf en wat een mooie foto's.
    Super tof om jullie belevenissen lezen.
    Veel plezier met oscar en we Appen🤗😘😘😘
  8. Truce douwes- nederhof:
    24 juli 2018
    Wat een heerlijk verslag weer.
    Het is echt leuk om op deze manier “ mee te reizen”,
    Dank voor de moeite die je doet om ons deelgenoot te maken!👋
  9. Pleunie Beekers:
    26 juli 2018
    Zoals verwacht
  10. Pleunie Beekers:
    26 juli 2018
    Nogmaals zoals verwacht weer een fantastisch verslag
  11. Vivian:
    27 juli 2018
    Gewoon weer een keigoed verhaal!
    Jullie kunnen het zeker uitgeven als je thuis bent..

    Ik ben weer op de hoogte en wens jullie heel veel plezier met Oscar. Super leuk dat je een stukje van de reis met hem kan gaan delen :)