Maleisië

Don’t even know where to start…

Zoveel gezien, zoveel gedaan…weinig tijd gehad door de bezoekjes van mijn ouders en Lonneke…niet altijd internet…allemaal “smoesjes”… haha

Maar hier is dan toch eindelijk het verhaal van Maleisië!

Ik ga nu niet alle verhalen er in 1x opzetten…dat zal ik jullie niet aandoen 😊 maar er zal er snel weer 1 volgen…

Anyway…Borneo! Wow! We vlogen van Hanoi via Kuala Lumpur (Stempel 1) naar Sibu (Stempel 2), een klein plaatje op Borneo. Een heel klein plaatsje waar eigenlijk weinig te beleven valt. Om die reden zijn we snel naar de volgende bestemming gegaan: met de boot naar Kuching, verder naar de westkant. Een gezellig plaatsje waar je heerlijk rond kunt lopen. De dag dat wij aankwamen hadden we het geluk dat we nog een laatste avond van het foodfestival konden meepikken…heerlijk en goedkoop eten dus! Het was alleen wel megadruk…zie de foto 😊

Het bezoek aan het Semenggoh Wildlife Centre kon niet ontbreken…opgevangen en/of geredde Orang Utans worden hier weer voorbereidt om de echte jungle in te gaan. Het zijn dus semi-wilde apen, en het zou beter zijn dat we ze hier niet zouden zien omdat dat betekend dat ze weer terug zijn naar de jungle en zelf eten vinden. Maar voor ons zou dat natuurlijk jammer zijn…hier weggaan zonder de Orang Utans te zien. Gelukkig voor ons waren er toch nog wat Orang Utans afhankelijk van het eten dat ze hier krijgen…wat vet om ze “live” te zien en wat een clowns kunnen het zijn. En wat moeilijk om weg te gaan haha…we hebben flink door moeten stappen voor de bus (die maar 1x terugging naar de stad) maar we hadden ‘m gehaald.

Next stop was het Bako National Park, een dagtocht. ‘s Ochtends de bus zien te vinden naar de haven was best een uitdaging daar MapsMe soms zijn eigen leven leeft… Maar het is uiteindelijk geluk en waren precies op tijd voor de bus. Vervolgens nog een klein half uurtje met de boot naar het nationale park en de hikes konden beginnen. Omdat we om 3 uur met de boot weer terug moesten, hadden we helaas niet genoeg tijd om het gehele nationale park te zien. We hadden 2 routes gekozen waar we de meeste kans hadden om de wilde apen te zien. Bij de eerste route hadden we geen geluk en was een redelijk makkelijke route. De tweede route was een stuk lastiger en was uiteindelijk een prima work out haha. Hier hadden we iets meer geluk en hebben we een stuk of 3 wilde aapjes gezien, de Macaque. Helaas te ver weg om een goede foto te maken, maar ze waren er echt! 😊

Na Kuching vonden we het een goed idee om in een nationaal park te slapen. In het Bako National Park was helaas alles volgeboekt, dus we vonden een andere: het Gunung Gading National Park, Home of the Elusive Giant Flower! Klinkt spannend hè? Het is een plant die aardig groot wordt, de Rafflesia. Deze bloem bloeit maar voor een dag of 6 als hij uitkomt, en je weet dus nooit of je hem gaat zien. Je raad het al…hij was net een dag uitgebloeid voordat wij daar kwamen. Lucky us! In ieder geval voor de eerste keer overnachten in onze eigen tent. De afgelopen dagen was het prima weer, vandaar het kampeer idee. Ook dit raad je al…vandaag regende het. Heerlijk. De routes door dit park waren een stuk minder uitdagend dan die in Bako National Park (alhoewel…de natte planken waren soms best lastig…😉), maar alsnog een erg mooi park. Na een nachtje in de tent gelegen te hebben…slapen kan je het niet noemen…was het weer tijd om uit te checken. In het kantoor nog een fijne verrassing waarvan ik (Karin) vooral heel blij was dit niet te zien vóórdat ik in die tent ging liggen…een schorpioen! Meneer van de receptie pakt een stoffer en blik, veegt dat ding op en zet ‘m buiten. Dus dat. Terug naar Kuching! (de foto van de schorpioen blijf ik jullie schuldig)

Tijd voor onze langste busrit, van Kuching naar Miri. Zo’n 17 uur…genieten! Een nachtbus met een bed kennen ze hier niet dus we moesten het met een gewone stoel doen…dat zal lekker slapen… Uiteindelijk was het reuze meegevallen en kwamen we op tijd aan in Miri. Ook Miri is een klein plaatsje waar in het plaatsje zelf weinig te doen is. We zijn de Canada Hills op gaan lopen naar de Grand Old Lady. Wat heb je nu voor ogen??? Een standbeeld van een grote, oude mevrouw toch? Wij ook! Nou…we hebben ons rot gezocht naar die grote oude mevrouw, maar nooit gevonden…dachten wij. Uiteindelijk was het een standbeeld voor Miri’s eerste gegraven oliebron, in de vorm van een soort lichtmast toren, waar we al twee keer voorbijgelopen waren. Grand Old Lady…check! Na een rondje op de berg was het onze bedoeling om weer naar beneden te gaan, de planning was een klein rondje lopen. Tot een meneer aan ons vroeg: You’re not going down? There’s a great hiking trail! Tja…dan gaan we maar! Keep right was zijn tip. Deze tip hebben we de hele route onthouden en kwamen na redelijk rondje weer terug op dezelfde plek. Toen bedachten we dat het misschien een idee was om nu links te gaan ipv rechts, we moesten tenslotte toch links om weer naar beneden te gaan. Op dat idee kwamen we na een kwartier terug…rechts was erg veel klimmen en op onze sneakers helaas niet te doen. Nu begrepen we de tip van de aardige meneer!

De volgende dag was het tijd voor een uitstapje naar een klein land op het eiland. Dag Borneo (Stempel 3), hallo Brunei (Stempel 4). Na 1 dag wandelen heb je het centrum van Brunei helemaal gezien, met als hoogtepunt de Sultan Omar Ali Saifuddin moskee. Zie de foto’s…erg mooi plaatje! We hadden ook graag nog het nationale park in Brunei willen bezoeken, maar aangezien je hier alleen kan komen met het vliegtuig, en we ook nog een prijzig jungle/safariuitje hadden gepland in Sandakan, hebben we besloten om dit nationale park over te slaan. Wel hebben we een poging gedaan om de Proboscis monkey te spotten tijdens een boottocht. We hadden een aardige kapitein die niet opgaf en moesten aardig ver de rimboe in om ze te zien. Ze wisten ook niet hoe snel ze weer weg moesten, maar we hebben ze gespot! Op de foto staan helaas alleen maar bomen… 😊

Tijd om weer te vertrekken uit Brunei (Stempel 5) en weer terug te gaan naar Borneo (Stempel 6). Omdat Brunei een nogal rare vorm heeft, en wij naar Kota Kinabalu in Borneo gingen, moesten we nog een keer Borneo uit en Brunei in (Stempel 7 & 8) en vervolgens weer Brunei uit en Borneo in (Stempel 9 & 10). En omdat Borneo uit 2 staten bestaat, Sarawak en Sabah, gingen we ook nog een grens over van de staten: Sarawak uit (Stempel 11) en Sabah in (Stempel 12). Na een reis met in- en uitstappen zijn we gearriveerd in Kota Kinabalu. Ik moet eerlijk zeggen dat we hier weinig gedaan hebben. Een beetje rondgelopen, over een markt gegaan en even lekker uitgerust. Daar was het een prima plaatsje voor!

Eindelijk was het tijd voor de trip naar Sandakan, een gezellig plaatjes langs de oostkust. Niet heel veel te doen maar dit was het beginpunt van onze “safari”. Vier dagen drie nachten gingen we de jungle in, op zoek naar wildlife. Op dag 1 stond Turtle IsIand gepland. Op dit eiland komen vele schilpadden ’s nachts hun eieren leggen. Om deze eieren te beschermen tegen andere dieren halen de rangers de eieren uit het nest en begraven deze in een afgezet gebied tot ze uitkomen. Ze weten echter nooit hoe laat de schilpadden komen, soms moet je tot midden in de nacht wachten om ze te zien. Wij hadden geluk en rond een uur of acht werden we geroepen dat een schilpad eieren aan het poepen was. Op de plaatjes zijn ze al groot, maar in het echt en zo dichtbij zijn ze nog een stuk groter haha. Uiteindelijk had ze een stuk of 35 eieren gelegd en deze werden dus begraven. Toen dit eenmaal gedaan was, liepen we een rondje om de nestjes en zagen we dat er een aantal uit waren gekomen. Deze mini’s werden in een emmer gedaan en vervolgens hebben we deze vrijgelaten in de zee. Fingers crossed dat ze de tocht naar zee toe hebben overleefd. 

Dag twee, tijd om naar de volgende stop te gaan: de Kinabatangan river. Hier staan een aantal boottochten op het programma om apen, krokodillen en misschien zelfs olifanten te zien. De eerste boottocht was een uur nadat we aan waren gekomen. Het duurde even voordat we wat zagen, maar uiteindelijk hebben we aardig wat apen gezien. Tijdens alle boottochtjes hebben we uiteindelijk megaveel apen gezien, verschillende soorten. De shorttail macaque, de longtail macaque, de proboscis aap en een gibbon. Helaas hadden de orangutans geen zin om zich te laten zien… We hebben met onze boot ook geprobeerd om de olifanten te spotten met een extralange boottocht, maar helaas was dat niet gelukt. Ook hebben we deze paar dagen nog wat wandelingen gedaan (door heel veel modder!) waar we wat spinnen, een schorpioenspin en een klein slangetje hebben gezien. Tijdens een avondwandeling ook nog wat glow in the dark champignons gezien…nooit geweten dat die bestonden. Al waren het best drukke dagen, het was supertof om deze dieren allemaal in hun eigen leefomgeving te zien!

De laatste dag stond er ook nog een stop bij een proboscis monkey sanctuary op het programma. We hadden ze al gezien, maar van zo dichtbij is het toch ook wel supertof! Ze lopen daar gewoon overal waar ze willen, rennen over de daken en langs je heen. Daarbij slaan ze heel hard met hun armen op de grond om te laten zien dat ze er zijn, gewoon een ding dat deze apen doen…schrik je best van soms! Als allerlaatste stop gingen we nog naar een grot toe. We waren maar met z’n 3en dus lekker rustig. Op weg naar de grot kwamen we een ranger tegen die de grot “bewaakt” en die zei iets tegen onze gids…geen idee wat. Later bleek dat er nog een verrassing voor ons bij de ingang van de grot zat…een mama orangutan met haar zoon…YESSSSSSS!!! Het regende dus wij hadden er maar niet op gerekend dat we hier nog iets gingen zien…maar deze 2 zaten lekker van een durian te smullen onder een afdakje. Wat een geluk! De grot zelf was weinig aan…het stonk…liepen misschien wel duizende kakkerlakken en overal lag vleermuizenschijt…snel maar weer terug naar de 2 orangutans!! 😊 Wat een toffe dagen hebben we hier gehad…maar eenmaal terug in Sandakan was het tijd om te vertrekken uit Borneo, en wat te werken in Kuala Lumpur.

In eerste instantie zouden we in Kuala Lumpur op een fruitfarm gaan werken. Deze meneer had ons laten weten dat we konden komen, maar wanneer ik vroeg waar we moesten zijn kregen we geen reactie meer. Via Workaway dan maar op zoek naar iets anders in de buurt…en we kwamen uit bij Yellowhouse, ongeveer een half uur met de bus buiten het centrum. Prima! Yellowhouse is een stichting die wordt gerund door Shiam, echt een topper! Het idee van Yellowhouse is dat de dakloze mensen, die ze “our friends of the street” noemt, een kans krijgen om hun leven weer op de rails te krijgen. Ze leiden ze op tot tourguide en laten de leukste plekken van de stad zien. Omdat ze op de straat hebben geleefd weten ze de beste plekjes en de beste verhalen. Omdat wij hier maar 10 dagen zijn, kunnen we helaas niet helpen met het “echte werk”, maar doen we wat klusjes in het Yellowhouse waar alle vrijwilligers verblijven. De bedden waren in slechte staat en wij hebben deze met behulp van pallets weer opgeknapt. Mocht je dit een goed project vinden en ga je naar Kuala Lumpur??? Boek een tour bij Unseen Tours KL!!

Tijdens onze vrije tijd zijn we natuurlijk het centrum nog ingeweest, ons idee is dat shoppen hier heeeeel belangrijk is! Als je het ene winkelcentrum gehad heb, kan je verder shoppen bij de buren…geen probleem! Het uitzicht van de KL Tower is top, het eten heerlijk en het is een topstad om lekker rond te dwalen. Er gaat een gratis bus in een cirkel rond het centrum dus ook dat was ideaal! Al met al een super tijd gehad in Maleisië, vooral op Borneo. Maar nu is het tijd om naar onze volgende bestemming te gaan…Bali! Hier komen papa en mama op bezoek…gezellig